Czy depresja jest chorobą śmiertelną?

Na depresję cierpi około 10% populacji ludzi na całym świecie. Jest to poważne zaburzenie psychiczne, które wymaga pomocy specjalisty, a także leczenia farmakologicznego. Podejście ludzi do tego schorzenia jest często niewłaściwe, ponieważ zdecydowana większość społeczeństwa bagatelizuje je i traktuje jak zwykły smutek, który po jakimś czasie sam mija. Osoby chore na depresję są przez część społeczeństwa postrzegane jako ludzie o słabej woli, którym po prostu brakuje chęci i energii do działania, co błędnie tłumaczone jest ich lenistwem. Takie podejście do tego problemu to wielki błąd, a brak wiedzy o depresji skutkuje najczęściej pobłażaniem i poważnymi zaniedbaniami, które w konsekwencji mogą prowadzić nawet do śmierci chorego. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) umieściła ją na czwartym miejscu listy najpoważniejszych problemów zdrowotnych na świecie.

Depresja – co to takiego?

Depresja jest chorobą psychiczną objawiającą się różnorodnymi zaburzeniami nastroju i aktywności. Chory cierpiący na depresję odczuwa permanentny i dogłębny smutek, który obezwładnia go i odbiera chęci do życia. Taki stan utrzymuje się przez większą część dnia, paraliżując chorego i uniemożliwiając jego normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Depresja może dotknąć osoby w każdym wieku. Cierpią na nią zarówno osoby młode, które przechodzą okres dojrzewania, dorośli, jak i seniorzy. Jest to choroba o podłożu biologicznym, najczęściej uwarunkowana genetycznie. U chorych na depresję obserwuje się zaburzenia w wydzielaniu i przepływie neuroprzekaźników w mózgu. Takie zaburzenia mają poważne konsekwencje dla całego ludzkiego organizmu, ale najdotkliwiej odczuwane są w układzie nerwowym, gdzie powodują powstanie różnych zaburzeń psychicznych i neurologicznych. Do  rozwoju depresji może przyczyniać się także stres, ciągła presja czasu i przepracowanie.

Jak odróżnić depresję od zwykłego przygnębienia?

Jeżeli chory odczuwa głęboki smutek i stan ten utrzymuje się przez większość dnia, nie podlegając żadnym modyfikacjom, może to świadczyć o rozwoju depresji. Charakterystyczne dla tego schorzenia jest to, że chory nie potrafi racjonalnie wyjaśnić przyczyny swojego smutku. Wszystkie rzeczy, które dotychczas sprawiały mu przyjemność, przestają go cieszyć, co skutkuje wycofaniem się z życia społecznego. Zwykłe przygnębienie, które zdarza się raz na jakiś czas każdemu zdrowemu człowiekowi, mija z czasem, a nasz organizm reaguje na różne zewnętrzne bodźce, które mogą nas rozśmieszać, poprawiać nastrój, czy dodawać otuchy. U chorego na depresję stan smutku utrzymuje się niezmiennie przez okres co najmniej dwóch tygodni i prowadzi do powolnego wyniszczenia organizmu.

Jakie są najczęstsze objawy depresji?

Objawy depresji bywają bardzo różne i indywidualne, dlatego podejrzewając u bliskiej osoby rozwój tej choroby, najlepiej jak najszybciej udać się do psychologa, który ma wiedzę i doświadczenie niezbędne do zdiagnozowania tego problemu.

Najczęstszymi objawami są zaburzenia emocjonalne, takie jak np. obniżony nastrój lub zobojętnienie, smutek, któremu zazwyczaj towarzyszy lęk, napady płaczu, niemożność odczuwania przyjemności, utrata chęci i radości życia, która zaczyna się z pozoru niewinnie (chory traci swoje zainteresowania, porzuca ulubione zajęcia i hobby), a może kończyć się nawet na zaniedbywaniu potrzeb biologicznych. Depresja objawia się także w zaburzeniach koncentracji uwagi i pamięci. Chory ma bardzo niską samoocenę i dostrzega w sobie same wady, cechuje go skrajny pesymizm i obezwładniające poczucie rezygnacji.

Depresję można również zaobserwować w innych sferach codziennego życia. Chorzy nie mogą zmobilizować się do żadnego działania, charakterystyczne jest ich niezdecydowanie i niemożność podjęcia decyzji. Występują również zaburzenia fizyczne, takie jak: spowolnienie ruchów, opóźnione reakcje na bodźce zewnętrzne, zaburzenia rytmu dziennego, utrata apetytu, ogólne osłabienie i permanentne uczucie zmęczenia, a także spadek libido, regularnie występujące bóle oraz złe samopoczucie fizyczne. Często chorzy doświadczają także myśli samobójczych, które prowadzą do prób samobójczych, a w wielu przypadkach do odebrania sobie życia.

Czy można w jakiś sposób zapobiegać depresji?

Bardzo ważna jest profilaktyka depresji, która pozwala skutecznie zapobiegać jej rozwojowi. Najważniejszą zasadą jest prowadzenie zdrowego i higienicznego trybu życia. Istotna jest odpowiednia ilość snu, gdyż przemęczenie i zbyt krótki sen może wpływać na obniżenie samopoczucia. Nie można zapominać o regularnej aktywności fizycznej, gdyż wysiłek i ćwiczenia fizyczne wpływają pozytywnie zarówno na ciało, jak i umysł, powodując wytwarzanie hormonu szczęścia, czyli endorfiny. Ważne jest również ograniczanie sytuacji stresogennych i nauczenie się zachowywania zdrowego dystansu do problemów, jakie niesie ze sobą nasze codzienne życie.